[elke woont] nu samen met meer planten

Aan het begin van mijn zomervakantie viel ik u lastig met mijn eerste blogpost en meer specifiek daarin: mijn zoektocht naar nieuwe planten. Ik kreeg veel leuke tips en deed nog wat zoekwerk, en gewapend met een lijstje ging het deze ochtend richting ex-Walter Van Gastel (nu Oh Green, blijkbaar, hoewel het kasticket nog steeds Walter Van Gastel zegt?) in het gezelschap van het Moekske (zeer bemoedigend in mijn pogingen levende dingen in leven te houden in de hoop dat ik toch ooit een kat neem) en Girafman (chronisch ongeïnteresseerd in mijn plantmoederschap maar altijd bereid om overal naartoe te tuffen). Het resultaat na een namiddagje werken: al mijn huisgenootjes hebben een nieuwe ruime pot, de meeste nieuwe vriendjes ook en ik heb nu 19 planten. Dat lijkt precies één te weinig, maar dat is dan om ruimte te laten voor af en toe eens een boeket stervende bloemen.

*tromgeroffel* Mijn nieuwe vriendjes!

Een trio kalanchoë’s

Ik schreef al dat ik graag een beetje kleurige planten wilde, en kalanchoë is verwant aan vetplanten (die ik met gemak dood krijg, RIP Nimloth en Denny Crane) en cactussen (die ik ook al dood gekregen heb), maar aangezien Meg en Tor het toch al een heel jaar goed doen ben ik matig hoopvol dat minstens één van mijn Bimbettes het zal overleven. Hun sap is blijkbaar giftig, dus ik hoop dat ik niet teveel moet snoeien enzo. Ze staan graag in de zon, dus ik kan ze in mijn woonkamer plaatsen, en ze zien er vrolijk uit. Alleen Ling heeft nog een sierpotje nodig om haar plastic te verstoppen.

Een hedera helix om Mushi Mushi te vervangen

Ik heb Queen Erza een nieuwe pot gegeven in de hoop dat hij een beetje beter groeit, en meteen een nieuwe broer, want Mushi Mushi is een tijd terug op heel korte tijd en razendsnel gestorven. Ik was dat eigenlijk niet van plan, maar Mushi Mushi was een ongelukkig scharminkel en deze zag er ook wat droevig uit, dus ik dacht: Kom, ik neem u mee. Hij heeft schattige witte blaadjes (wellicht een teken van systematische zwakte) en ik heb hem Mushi Mushi’s oude potje gegeven, dus allemaal vingers en tenen kruisen dat hij het beter doet.

EEN YUCCA!

Ik wil al een yucca sinds ik een veeeeeeel kleiner Elke’tje was en daar is maar één reden voor: Biebel. BIEBEL! Beste strips ooit. Dus: nu heb ik een yucca, en hij heeft een wax keppeltje dus het is duidelijk een joodse yucca (daar ga ik onderzoek naar moeten doen) en hij heet (NATUURLIJK) FREDDY. Hij staat nu eventjes aan het raam, maar straks krijgt hij een vast plaatsje wat verder van het zonlicht. Ik voel dat we goede vriendjes gaan zijn, o.a. omdat hij maar om de zes weken water nodig heeft.

Een niet-smakelijke pannenkoekenplant

Ik vond pannenkoekenplanten (heet blijkbaar Pilea Peperomioides in ’t echt) altijd wat een saaie plant, tot we een kleintje hadden op tafel in de leraarskamer, en ik vond het zo’n grappig dingetje dat ik er nu zelf toch ook eentje gekocht heb. Ze moet met kleine beetjes regelmatig drinken en ze staat graag in de zon, dus we gaan zien of het klikt met de andere zonnetjesplanten… Jasmijn is de enige waar ik niet helemaal zeker van ben, om één of andere reden. Ze toont nog niet veel persoonlijkheid, maar het is nog vroeg.

De verrasings!Aralia

Dus! Ik ga naar de winkel met een lijstje, en ik ben al die lange rijen van plantenbakken aan het aflopen en een vriendelijke mevrouw zegt Kan ik u helpen? omdat ik duidelijk op zoek was naar iets dat ik niet vond, dus ik zeg (te enthousiast, verrassing) Ja! Ik laat haar mijn papiertje zien waarop een handige afbeelding staat van een mooie diepgroene Aralia en ze zegt Oh! Dat weet ik niet! Dus we spreken nog een andere mevrouw aan en zij weet het duidelijk wel en marcheert kordaat naar een boom van twee meter. Ik kijk duidelijk bedenkelijk en ze zegt Wacht, misschien staat er daar een kleinere en ja hoor! Maar die was 1 m 50 ofzo, en ik ben bijna een 1 m 50 dus dat ging niet in de wagen. Dus ik had zoiets van Oké, geen Aralia dan, jammer want Aralia was de grootste plant die ik wilde hebben maar de tweede mevrouw zei dat ze eigenlijk nooit veel kleinere versies binnen krijgt, dus ik wandelen terug naar mijn kar en ik zie…. Lorina!

Violen spelen in de achtergrond! De wolken openen zich! Een regenboog verschijnt tussen de duizenden ficussen! Een eenhoorn davert elegant voorbij! Liefde op het eerste gezicht tussen mij een deze kleine huisboom maar er staat alleen Polyscias op haar pot. Maar ze is zo mooi! Ze ziet er zo vrolijk uit! Dus ik neem haar mee, op goed geluk en wanneer ik haar wil verpotten zoek ik op wat een Polyscias is en het is…. het tweede deel van haar naam! Ze heet eigenlijk Aralia Polyscias Guilfoyle! Dus ik had geen Aralia en nu heb ik toch een Aralia! HOE TOF IS DAT?

Soit, ik wou een Aralia omdat zij ook graag in het zonnetje staat en weinig vocht nodig heeft, en nu heb ik er één! En ik heb ook ontdekt dat Aralia’s graag regenwater drinken, dus dat zal een onderneming worden om dat af en toe eens te verzamelen voor haar, voor een verwenbeurt.

Ik ben nu al helemaal verliefd op mijn Lorina. Ik hoop echt dat zij mijn bruine vingers overleefd.

Een Wonderstruik en zijn kleine zusje

De andere grote plant die ik wilde was een Wonderstruik. In de winkel zelf bleken er echter zoveel soorten te zijn, veel meer dan ik op voorzien was, dat ik overvallen werd door intense keuzestress. De eerste die ik meenam was Nkosi, die al een beetje groter en steviger is maar nog geen echte boom, en waar het Moekske al witte puntjes op gespot heeft (maar het is geen wolluis). Maar dan zag ik die vrolijke waaier aan kleurtjes terwijl ik de Aralia aan het zoeken was, en het is zo’n vrolijke plant dat ik haar dan ook maar meegenomen heb. En zij heet blijkbaar Croton Petra, dus dat vind ik dan weer extra tof.

Nkosiyabo en ik hebben elkaar al goed leren kennen omdat we naast elkaar zaten op de achterbank tijdens de terugrit, Inyoni vond het verpotten niet zo fijn dus daar hou ik mijn hart wat voor vast. Maar ze houden van de zon dus ze komen in de slaapkamer te staan, dicht bij mij wanneer ik werk, en zo kan ik hen ook wat extra aandacht geven. We zullen wel zien…

Twee nieuwe alöe vera’s maken een kwartet

Torrance de eerste aloë doet het supergoed en heeft een groter huisje gekregen, en Meg is verhuisd van het betonnen potje waar ik haar in gekocht heb van de mini van 6 of 7 Kantoor (amai, december is toch nog niet zo lang geleden?) naar de prachtige Baby Groot die ik van De Schoonzus kreeg en waarin ze hopelijk wat beter kan ademen en meer ruimte heeft, en ik ben zo blij met mijn aloë’s dat ik wilde zien of er nog waren die er sympathiek uitzagen. Arry trok meteen mijn aandacht omdat ze op een echt plantje lijkt in plaats van op een rubber badspeeltje, en Hawra is zo cool met haar hippe asymmetrische blokjes, dat ik hen meteen in mijn karretje geladen heb. En ze hebben ook mooie ruime potjes gekregen en verse potgrond, dus ik hoop dat ze goed aarden want ik heb ontdekt dat dat voor vetplanten niet altijd gemakkelijk is.

N.B.: Jaja, mijn namen zijn whack. Hier is het ding: ik heb vorig jaar mijn eerste planten genoemd naar personages uit mijn Eerste Epische Stationsroman, die nergens ooit te koop zal zijn maar die ik met veel plezier slecht geschreven heb, in de veronderstelling dat 3/4e de eerste maand niet zou overleven. Dus nu zit ik met Bryant de Boring Kwartjesplant en Squaw Matt die het supergoed doen maar idiote namen hebben. Ik vind persoonlijk dat ik nu niet kan terugkrabbelen, dus al mijn planten hebben namen uit het alleen in mijn hoofd bestaande universum van de Eerste en ondertussen ook Tweede Epische Stationsroman, en daar zitten namen in als Godenfried en Xiulan. Dus dan vallen Erza en Hawra nog mee, vind ik persoonlijk. 🙂

Watch this space voor saaie, saaie updates over hoe het met mijn planten gaat 🙂